Schrijven

Laten we nu overgaan op een minder plastisch medium waar we het nog niet over gehad hebben: schrijven. Dit lijkt een paradox, want kunst vormt de kern van deze therapie om een nieuwe vorm van communicatie mogelijk te maken. Maar schrijven is niet spreken! Door de beelden en metaforen die het oproept, is schrijven een kunst. Het maakt niet uit of het poëzie is of gewone expressie. De artistieke handelingen maken deel uit van de aandacht die nodig is bij de woordkeus. Zo worden emoties uitgedrukt.

Schrijven is dus voor introspectie, het zoeken naar een betere kennis van uzelf en de uitdrukking van het onbewuste en van uw emoties. Door uw ideeën op een stuk papier te zetten, projecteer u ze. En dat maakt het soms mogelijk om u bewust te worden van wat u voelt.

Schrijven kan een op zichzelf staande therapie zijn, maar het kan ook in uw workshops geïntegreerd worden om specifieke doelen te bereiken.

Schrijven leent zich goed voor groepstherapie omdat het een uitstekend sociaal medium is! Bovenal is het een ontspannend proces en een manier om verborgen emoties bloot te leggen.

Oefeningen die meer gericht zijn op het poëtische aspect van schrijven gaan over de uitdrukking van het onbewuste. Een dagboek schrijven gaat meer over het uiten van emoties: maar altijd om de patiënt via projectie bewust te maken.

Maar zoals in de plastische kunsten zullen de instructies er nooit op gericht zijn een mooie tekst te schrijven. U moet kunnen spelen met poëzie, met de klanken en ritmes, u kunnen laten gaan en vrijuit kunnen schrijven. Het is niet nodig de geproduceerde teksten te lezen of te evalueren.

Patiënten moeten niet aarzelen om met anagrammen, antoniemen en uitdrukkingen te spelen, want schrijven kan echt een speels medium zijn.

Kroniek van mijn leven

Duur: Deze activiteit kan gedurende de hele therapie over verschillende sessies plaatsvinden.

Doelstelling:

De patiënt moet weten hoe hij zijn gevoelens kan uiten, zijn leven opnieuw bekijken, zich bewust worden van zijn problemen en successen en zich bevrijden van zijn klachten.

Materialen:

Een dagboek: een notitieboekje.
Een balpen
Lijm, schaar, verschillende soorten papier
Viltstiften, potloden, stiften
Knipsels uit tijdschriften en kranten

Instructies:

Tijdens de eerste sessie verpersoonlijkt uw patiënt zijn dagboek, zodat het een symbolisch voorwerp en een kunstwerk op zich wordt. Stel voor dat ze de omslag van hun dagboek ontwerpen door middel van schilderen, tekenen, collage, enz.
Hij moet zijn dagboek een titel geven, afhankelijk van het gekozen thema. Bijvoorbeeld: Het dagboek van mijn leven, mijn verdriet of mijn dankbaarheid. U bepaalt het thema van het dagboek in afstemming met de problemen waarmee de patiënt te kampen heeft.
Uit dit thema kunnen logische aanwijzingen afgeleid worden. Schrijf bijvoorbeeld elke dag op wat goed was of wat niet goed beviel aan een dag. Vraag uw patiënt tijdens de sessie om voor het eerst in het dagboek te schrijven. Daarna kan hij thuis verder schrijven of dat tijdens elk van jullie sessies doen. Het belangrijkste is dat hij er consequent mee is.
De patiënt heeft het recht te beslissen of hij wat hij schrijft voor zichzelf wil houden. Als hij ermee instemt het u te laten zien, kan het de basis zijn voor een gesprek. Het belangrijkste is dat u samen met de patiënt werkt aan zijn perceptie van wat hij in het verleden geschreven heeft.

Een fictieve brief

Duur: 30 minuten of 1 sessie

Doelstelling:

Verwerking van verlies, verdriet, nostalgie of overweldigende gevoelens zoals dankbaarheid, schuld en spijt.

Materialen:

Schrijfwaren
Een balpen
Een enveloppe
Viltstiften, potloden

Instructies:

Praat met uw patiënt over de persoon met wie hij een gesprek zou willen hebben: het kan een geliefde zijn die gestorven is, iemand die hij uit het oog verloren is, of zelfs iemand die hij nooit gekend heeft of die niet bestaat. Het kan ook een persoon zijn die hij bewondert of waardeert.
Vraag hem dan een brief aan deze persoon te schrijven, alsof hij niet veroordeeld wordt. Zo kan hij vrij en gedetailleerd spreken over de gevoelens die hij ervaart.
Als de brief geschreven is, moeten jullie beiden praten over de gevoelens die het schrijven van deze brief bij hem heeft losgemaakt. Het gaat niet om de inhoud, maar om de gevoelens.
Aan het eind van de sessie kan de patiënt de brief in een envelop doen en hem verzegelen. U kunt hem ook vragen het te personaliseren met stiften en potloden. Daarna kan hij het houden of weggooien.

Schrijven tegen stress

Duur: 40 minuten

Doelstelling:

De patiënt moet naar zijn lichaam en geest luisteren en zijn emoties en gevoelens begrijpen.

Materialen:

Wit vel papier
Balpen
Pennen

Instructies:

Begin de sessie met een meditatie of een moment van ontspanning. De patiënt moet zo ontspannen en kalm mogelijk zijn. U kunt ook muziek spelen.
De patiënt moet zich dan in stilte concentreren door zijn ogen te sluiten. Vraag hem om zich zijn hart voor te stellen en aan niets te denken. Wat ziet hij? Welke kleuren? Welke vormen?
Vraag hem een hart te tekenen op het blanco vel. In dit hart moet hij de zin schrijven: “Mijn hart zegt dat …”. Hij kan dan met kleurpotloden dit hart inkleuren met de kleuren die hij zag toen zijn ogen gesloten waren.
In de laatste twintig minuten van de workshop moet de patiënt de zin “Mijn hart zegt me dat …” aanvullen met wat er in hem opkomt.